قبل از پاسخ به اين پرسش ، بازخواني مناسبات اجتماعي آن روزگاران اجتناب ناپذير است .
اصولاً بختياري ها بعنوان ساكنان بومي منطقه مسجدسليمان بدلايل فرهنگي به دختران خود اجازه كار در شركت را نمي دادند .
تعصبات و ملاحظات قومي وايلي ، بي سوادي گسترده و بويژه جايگاه ونقش زنان در اقتصاد عشايري از عوامل مهمي بود كه بختياري ها رغبتي به گسيل دختران خود به عرصه صنعت نوپاي نفت در منطقه نشان نمي دادند .
اين مسئله شايد يكي از مشكلات اساسي كاشفان نفت بودو به همين سبب مجبور شدند دربخشي از مشاغل خود كه لزوماً مي بايست از خانم ها استفاده نمايند ، از وجود مردان بهره مي بردند كه اين امر طبيعتاً بر كيفيت و بهره وري در كار اثرگذار بود .
اين موضوع ، زمينه هاي لازم براي ورود زنان غير بومي را به صنعت نفت مسجدسليمان فراهم نمود .
اين وضعيت تا سال 1332 ادامه داشت ، تا اينكه در سال 1332هجري شمسي خانم استيفن كه يك زن ايراني / ارمني بود به عنوان ماشين نويس به استخدام شركت نفت مناطق نفتخيزمسجدسليمان درآمد . وي اولين زني بود كه در اين منطقه به استخدام رسمي شركت نفت درآمد .
خانم استيفن پس از چندسال كار در شركت نفت با موسيو زوندل فرانسوي كه رئيس بخش مطالعات زمين شناسي مناطق نفتخيز مسجدسليمان بود ازدواج كرد .
خانم استيفن دربخش ارمني نشين نمره 40 مسجدسليمان سكونت داشت .
وي پس از 23 سال كار در سال 1355 با گريد 9 بازنشسته شد .
درسال 1339 نيز اولين زن متخصص در رشته هاي فني بنام خانم غفاري به استخدام شركت نفت مسجدسليمان درآمد و بعنوان مهندس شيمي در آزمايشگاه شيمي مسجدسليمان مشغول بكار شد .
خانم غفاري كه از زنان غيربومي بود داراي مهندسي شيمي بود و قبل از پيروزي انقلاب اسلامي بازنشسته شد .
نظرات شما عزیزان:
کاش یکم امکاناتتون به اندازه کلاس گذاشتنتون بود..........
.gif)